Miluś i Marcelina - kolejne biedy, które w domu dojdą do siebie migiem, tutaj - wiadomo... odchuchane w domu tymczasowym znalazłyby domy stałe szybko, bo to koty młode, proludzkie, kochane...
Marcelinka ma infekcję dróg odechowych, Miluś też i w dodatku paskudne zapalenie spojówki jednego oczka. Oba koty to miziaki-przytulaki, tęsknią za człowiekiem tak niewyobrażalnie, za dotykiem, nawet spojrzeniem...
Myślę, że te koty uleczyłaby sama obecność człowieka... słowo daję.
I przychodzi ten wytęskniony człowiek-zbawca, pogłaszcze, przytuli, ukocha, powie coś w stylu, że "wszystko będzie dobrze" i odchodzi...
Wchodząc do schroniska zamieniam serce w kamień, bo inaczej nie dałoby się wytrzymać takiej dawki kociego nieszczęścia, bólu i ogromnej tęsknoty, ale nawet kamień wobec tych oczu kruszeje

Marcelinka:
Koteczka ma ok. trzech lat, drobniutka.












Miluś, młody kocurek przywieziony po wypadku, ma lekkie zmiany neurologiczne, prawie niewidoczne (lekko niepewnie chodzi).












Rozliczenie wpłat i wydatków na Marcelinkę - 5 czerwca 2008r.

Z funduszu schroniskowego 150 zl.
Ruru 200zl.
Zuzia96 50zl.

Razem: 400zl.


Wydatki:
Wizyta(2rtg.,tolfedyna) 50zl.
Testy 2w1,pobranie krwi 90zl.
Morfologia i biochemia 80zl.
Saszetki convakescence(5) 20zl.
Razem 240zl.

Oba kociska z tego wątku mają swoje małe kocie serduszka na dłoni. Marcelinka mimo, ze bardzo chora, próbuje mruczeć i przytulać swoje chudziutkie ciałko jak tylko się da do człowieka. Miluś jest marmurkiem i dziś jak Krzysiek naprawiał mu drzwi od boksu w szpitaliku, to Miluś siedział ma na plecach, nie dając popracować i próbował go całować po policzkach. Moja dotychczasowa wersja, ze wszystkie Marmurki to rozrabiaki po poznaniu Milusia legła w gruzach.
Gdyby nie to, ze wątek został założony ze względu na to, ze maluchy łączy choroba, to gdyby były zdrowe,można by założyć im wspólny watek - najbardziej milusińskich kotów z łódzkiego schroniska.

jakie sliczne bidulki, normalnie serce sie kraje

Boze niech znajdzie im sie jakis tymczasik
takie koty sa na wage zlota.

jakie zdjęcia!

niech je ktoś zabierze do domu i da serce....

Magic ma zdjęcia Milusia z pierwszego dnia pobytu - poproszę ją by wstawiła.
Teraz te biedne oczka. W kochającym domu pewnie kilka dni i wyglądały by super.
Dziś Krzyś naprawiał boks, w którym mieszka m.in. Miluś więc Miluś korzystając z towarzystwa dwunoga, który zatrzymał się u niego na dłuższą chwilę - posiedział wujkowi na kolanach, poobcierał się, postrzelał baranki, pogruchał, a że wujo był bardziej zajęty nbaprawianiem kraty to poszedł na zwiady i wypatrzył mnie. Potem to już mogłabym spokojnie wyjść ze schroniska z koto-broszką na piersi, która by za nic w świecie nie odpadła nawet przy halnym

tak wygladał Milus 18 dni temu.
To cudowny zwierzak, który najchętniej nie schodziłby z kolan.

Mój Boże, jakie przekochane biedactwa

Banner dla tych istotek:

Kod: Zaznacz cały

[URL=http://tiny.pl/n2c8][IMG]http://images29.fotosik.pl/215/5c84d401d26417eb.jpg[/IMG][/URL]

Ruru, śliczny, dziękujemy

zaraz podepnę bannerek może ktoś się zlituje...

ta parka jest cudna, az sie zaluje ze nie mozna miec ich wiecej

Jakie cudne buraski .... i jakie smutne
Czytam akurat "Pamiętnik Babuni", autorstwa forumowej Caty, i z tym większym bólem w sercu na nie patrzę

To powinna być lektura oboiązkowa dla wszystkich, którzy choć przez chwilę chcę oddać zwierzaka do schronu lub wahają się, by z tego schronu wziąć kota ...

Małe parchate kochane przytulanki, w schronisku bez szans

Ale śliczności, mogę tylko przypiąć banerek

Jak one mruczą, gdy się je przytuli... całymi swoimi małymi, chorymi ciałkami wyśpiewują takie cudowne kołysanki, że człowiek by tylko słuchał i słuchał...
a potem nie wiadomo gdzie oczy podziać, gdy po kilku minutach pieszczot trzeba znowu włożyć kota do klatki, odwrócić się i odejść czując jego spojrzenie wbite w plecy. One są takie ufne, mają tyle wiary w człowieka, a ten człowiek - szkoda mówić...