8. To ja, Narcyz się nazywam! - Ikki ("Amnesia: Memories")

To ja, Narcyz się nazywam 
Przepraszam i dziękuję - ja tych słów nie używam 
Jestem piękny i uroczy - popatrzcie w moje oczy 
Jestem przecież najpiękniejszy, a na pewno najskromniejszy 

To ja, Narcyz się nazywam 
Powodzenia oraz proszę - ja tych słów nie używam 
Jestem śliczny jak kwiatuszek, który wabi setki muszek 
Niepotrzebne mi podboje, aby wszystkie były moje 

Niech dziś mój pocałunek na ustach innej gości 
Byś mogła się przekonać, jak ona ci zazdrości 
Niech moje słodkie ręce dziś pieszczą innej ciało 
Byś mogła się przekonać, jak krzyczy: "Mało, mało!" 


Powyższy tekst piosenki zespołu Łzy zdaje się idealnie pasować do charakterystyki naszego kolejnego bohatera. Ikki już na pierwszy rzut oka może budzić niemałe zainteresowanie - wygląda o wiele bardziej oryginalnie od reszty postaci, ma piękną twarz, białe rzęsy i cudne oczy, w dodatku jego gesty i sposób wyrażania się dobitnie wskazują na to, że mamy do czynienia z bardzo dbającym o siebie młodym mężczyzną. Wszyscy znamy jednak powiedzenie, że nie wszystko złoto, co się świeci i niestety bardzo dobrze obrazuje ono kolejny wątek, o którym zamierzam dzisiaj opowiedzieć. 
W przeciwieństwie do Tomy i Shina, Ikki nie odwiedza nas w szpitalu. Gra rzuca nas od razu na głęboką wodę i pozwala poznać wybranka naszego serca w nieco innych warunkach - po raz pierwszy natykamy się na niego przez wejściem do kawiarenki, w której oboje pracujemy. Nie jest jednak sam. Otacza go wianuszek piszczących za zachwytu dziewcząt. Wszystkie traktują go jak swojego idola, z nabożną niemalże czcią spijając słowa z jego ust. Nic dziwnego, że Ikki czuje się z tym dobrze, bo któż by się nie czuł? Zdaje się świetnie bawić. odgrywając rolę uwielbianego i kochanego przez kobiety mężczyzny. Jest tylko jeden problem - my. 

Czy to szczerze uczucie, czy zimne wyrachowanie?

Nie jest łatwo być dziewczyną Ikkiego. Głównie dlatego, że wszędzie, gdzie się pojawi, podąża za nim fanklub piszczących nastolatek, którym przewodzi dumna i wyniosła Rika. Jak się okazuje, fanklub ten funkcjonuje na pewnej dosyć szczególnej zasadzie. Co jakiś czas jedna z dziewcząt wpada Ikkiemu w oko i otrzymuje pozwolenie na wejście z nim w bliższą relację. Jednak po upływie trzech miesięcy lub po tym, kiedy dojdzie do konsumpcji związku, musi z niego odejść, żeby zwolnić miejsce dla nowej. W ten sposób każda z członkiń będzie mieć możliwość pobycia sam na sam ze swoim idolem. Wspaniałe rozwiązanie, prawda? Tym bardziej, że sam Ikki zdaje się świetnie w całej sytuacji odnajdywać i wspaniale się bawi, ciesząc się różnorodnością swoich okresowych partnerek. Do czasu, kiedy same wpadamy w jego oko i Ikki decyduje się z nami związać. Szybko odkrywa, że nie jesteśmy takie, jak inne dziewczyny, że nie piszczymy z zachwytu na jego widok i nie przytakujemy ślepo we wszystkim, co nam powie. To sprawia, że sam zaczyna się do nas emocjonalnie zbliżać i próbuje zrobić wszystko, żeby przerwać passę 3-miesięcznych "związków". Niestety, jego fanki nie cofną się przed niczym, żeby wybić mu z głowy stałą dziewczynę - nawet, jeśli miałoby to się odbyć jego kosztem.

Ten wpis będzie krótki, ponieważ nienawidzę postaci Ikkiego. Mogłoby wydawać się, że jego wątek będzie opierał się na wspólnej walce o szczęście, ale tak nie jest. Nasza protagonistka jest w tym wątku tak bierna, jak to tylko możliwe. Możemy być pewni, że gra w odpowiedni sposób "ukarze" nasze bardziej zdecydowane działania. Naszym zadaniem jest siedzieć cicho i czekać, aż Ikki sam dojdzie do wniosku, że w sumie porzucanie własnej dziewczyny na rzecz piszczących małolat jest głupie. Naprawdę, żaden inny wątek w grze nie wkurzył mnie tak bardzo. Aż do samego końca miałam nadzieję, że facet w końcu się opanuje i postawi sprawę jasno, zrywając całkowicie kontakty ze swoim fanklubem. On natomiast stwierdził, że nadal będzie spotykał się z innymi dziewczynami (oczywiście za wiedzą protagonistki) i że odmówienie im byłoby niegrzeczne (!!!). W dodatku przez większość gry zachowuje się jak ciepłe kluchy i wydaje mu się, że jest ofiarą, a nie prowodyrem wszystkich zdarzeń. Naprawdę tak powinien zachowywać się mężczyzna, którego dziewczynie grożono śmiercią? Ikki, jesteś okropny!


W mojej opinii wątek Ikkiego jest zdecydowanie najsłabszy ze wszystkich. Początek zbytnio mnie nie zrażał i przez cały czas trwania wątku miałam nadzieję, że coś się zmieni. Wielkie nadzieje pokładałam w zakończeniu, które okazało się bardzo słabe i zdecydowanie nie określiłabym go jako happy end. Ikki sprawia wrażenie przemiłego młodego człowieka, jest kulturalny, elegancki i dżentelmeński, ale w rzeczywistości jest jak robaczywe jabłko - piękne z zewnątrz, ale zepsute od środka. Przechodzenie jego wątku nie sprawiało mi żadnej przyjemności i nie ukrywam, że nie mogłam doczekać się, kiedy będę miała go już za sobą. Jedną z cech, której najbardziej u wielu mężczyzn nie lubię, jest brak zdecydowania, dlatego też Ikki w realnym świecie nie zaskarbiłby sobie mojej sympatii - dla mnie jest po prostu posiacią bez charakteru i bez wyrazu.

Jeżeli więc zdecydujecie się po sięgnięcie po grę "Amnesia: Memories", raczej nie sięgajcie od razu po wątek Ikkiego. Wiem, że wśród fanek gry znajduje się wiele jego miłośniczek, ale we mnie wywołał mocno negatywne odczucia. Z jednej strony rozumiem zamysł twórców, którzy chcieli zapewne zaserwować nam historię typu "miłość do idola", ale w moim odczuciu wyszło to bardzo miałko i nijako. Brakuje mi w tym jakiegoś rzeczywistego romansu, walki o szczęście, ciepła. Jak pewnie wiecie, wątek Shina również zrobił na mnie z początku niezbyt dobre wrażenie, ale z czasem bohater zmienił się na tyle, że naprawdę go polubiłam. Miałam też nadzieję polubić Ikkiego, którego wygląd od początku przykuł mój wzrok, a pozory pozwalały mi przypuszczać, że jest raczej romantycznym dżentelmenem, a nie dużym chłopcem. 

A może się mylę? Może moja ocena jest zbyt surowa? Jeśli są wśród Was jakieś miłośniczki wątku Ikkiego, to proszę - wyjaśnijcie mi fenomen jego popularności. Być może dostrzegacie w nim coś, co jest poza zasięgiem mojego własnego wzroku.