Narty Ojca Świętego

  Jerzy Pilch tworzy, na wzór "Rewizora", obraz prowincjonalnej społeczności postawionej w obliczu niespodziewanego wyzwania. Jest wódka, kiełbasa i pijackie śpiewy. Zwarta grupa małomiasteczkowej elity Granatowych Gór regularnie spędza ze sobą wieczory. Czas mija szybko wśród kolejnych toastów. Niezrównanym mistrzem picia jest Młody. W dyskusjach bryluje Profesor, niespełniony naukowiec i zagorzały miłośnik futbolu. Przy stole dotrzymuje im kroku Karol Adolf, miejscowy potentat mięsny, którego produktami zagryzają uczestnicy biesiady. Również burmistrz, Jan Nepomucen Wojewoda, nie wylewa za kołnierz. Tej nocy spokój całej grupki zostaje jednak zakłócony niespodziewanym pojawieniem się księdza Kubali. "Mam panom do zakomunikowania arcydyskretną wiadomość" - zdradza duchowny od progu. Powołując się na przeciek, pasterz Granatowych Gór wyjawia swoim słuchaczom nowinę: do miasteczka ma przybyć z potajemną pielgrzymką sam Ojciec Święty. Początkowo biesiadnicy nie dają wiary słowom księdza. Kubala już w przeszłości powoływał się na sentyment papieża do miejscowości, w której jeszcze przed wojną jeździł na nartach. Zaczynają się zastanawiać, co zmieni się w ich życiu, gdy słowa księdza tym razem się sprawdzą.

Przesłanie sztuki pozostaje aktualne. Nie warto roztrząsać - ciągle, czy znowu? Z pewnością jednak warto i należy przekonać się, jakie odczytanie wiślańskiego mistrza frazy zaproponował zespół TCF wsparty opieką artystyczną Andrzeja Pieczyńskiego, malarskim kunsztem Norberta Palmera oraz - last but not least - Głosem Krystyny Czubówny.