Pistolety maszynowe opracowane przez Choroszmanów.
Kaliber: 7,62 mm
Amunicja: 7,62x25 Tokariew
Długość całkowita: 515 mm
Zasilanie: magazynek na 35 naboi
Polska rodzina z Kamienia Koszyrskiego z Polesia, trudniąca się ślusarstwem, która dołączyła w 1943 roku do miejscowego oddziału partyzanckiego i
produkowała dla niego proste pistolety maszynowe. Nadzór nad pracami warsztatu rusznikarskiego sprawował Grzegorz Choroszman, a pomagali mu
synowie Jan i Mieczysław.
Trzony zamkowe tłoczono z główki szyn kolejki wąskotorowej (po odcięciu następowało zbijanie na gorąco do pożądanej grubości, potem tłoczenie i
dalsza obróbka), komory zamkowe były wykonane z rur stanowiących ramy rowerowe, a po następnie po wyczerpaniu zapasu z cynkowanych rur
wodociągowych. Lufy powstawały przez przycięcie luf karabinowych tego samego kalibru co znacznie upraszczało ich obróbkę.
Od września 1943 r. do lutego 1944 r. wykonano 27 egzemplarzy w 3 wersjach. Były one używane przez partyzantów z oddziału im. Tadeusza Kościuszki
na Polesiu (późniejsza brygada AL).
Wykonano łącznie 22 egzemplarze I serii z komorami zamkowymi wykonanymi z ram rowerowych i celownikiem stałym na 50 m. Następnie powstały 4
egzemplarze II serii z komorami zamkowymi wykonanymi z cynkowych rur wodociągowych - konstrukcja bardzo pokrewna rozwiązaniom zastosowanym w
radzieckim pistolecie maszynowym PPD wz. 40, z celownikiem przerzutowym na 50 i 100 m. Na koniec wykonano 1 egzemplarz z gniazdem magazynka
wykonanym z odgiętych płatów blachy zamiast skomplikowanych odkuwanych kątowników, a także dodano bezpiecznik i tłumik ognia wzorowany na
stosowanym w radzieckim ręcznym karabinie maszynowym DP.
Pistolet maszynowy "Bechowiec 2".
Kaliber: 9 mm
Amunicja: 9x19 Parabellum
Zasilanie: magazynek na 32 naboje
Opracowany w 1944 roku przez Jana Swata (ps. "Orzeł") z Podszkodzia w pow. Opatów - przedwojennego absolwenta szkoły rzemieślniczo-przemysłowej
przy Zakładach Ostrowieckich. W marcu 1944 roku odbył on praktykę w warsztacie Henryka Strąpocia, gdzie zajmował się naprawą broni oraz zapoznał z
technologią produkcji pistoletów maszynowych metodą chałupniczą.
Projekt uproszczonego pistoletu maszynowego wzorowanego na brytyjskim
"Stenie" powstał w kwietniu 1944 roku - projekt zakładał użycie tylko
20 części. Poszczególne elementy broni wykonano według przygotowanych rysunków technicznych w Zakładach Ostrowieckich. Lufa była przystosowana do
strzelania amunicją 9x19 Parabellum.
Powstały tylko 2 egzemplarze dla potrzeb oddziałów Batalionów Chłopskich. Możliwość dalszego rozwijania produkcji przerwało zabójstwo konstruktora
wykonane na zlecenie Dowództwa AK 24 czerwca 1944 roku.
Konstrukcja opierała się na zamku swobodnym z magazynkiem dostawianym poziomo z lewej strony i spawaną, metalową rękojeścią. Jako lufę wykorzystano
przycięte lufy złomowanych karabinów.
Pistolet maszynowy "Likwidator".
Kaliber: 9 mm
Amunicja: 9x19 Parabellum
Zasilanie: magazynek na 32 naboje
Opracowany w 1944 roku przez Zdzisław Dydo w warsztacie rusznikarskim w Opatowie przy ul. Młyńskiej. Konstrukcja opierała się na pistolecie
maszynowym "KIS".
Od kwietnia do lipca 1944 roku wykonano 8 egzemplarzy dla oddziałów AK.
Pistolet maszynowy KOP/PAL.
Kaliber: 9 mm
Amunicja: 9x19 Parabellum
Masa broni: ok. 3 kg
Zasilanie: magazynek na 32 naboje
Opracowany pod koniec 1941 roku na potrzeby Komendy Obrońców Polski. Dokumentację techniczna przygotowali inż. Michał Adamowicz (przedwojenny
wykładowca w Wojskowej Szkole Rusznikarskiej w Rembertowie) oraz inż. Stefan Engler (przed wojną pracownik Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia
w Rembertowie).
Na podstawie przygotowanych planów majster Edward Włoczkowski przygotował prototyp w warsztacie mechanicznym mieszczącym się na ul. Gniewkowskiej 1a
w Warszawie. Latem 1942 roku przygotowano materiały niezbędne do podjęcia produkcji seryjnej.
Niestety aresztowania członków organizacji zaburzyły przygotowania i doprowadziły do przekształcenia organizacji w Polską Armię Ludową.
Broń samoczynna działająca na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego, strzelająca tylko ogniem ciągłym z zamka otwartego.
Magazynek dostawiany poziomo po lewej stronie broni.
Źródła:
Kazimierz Satora "Podziemne zbrojownie polskie 1939-1944", Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001
|