Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Pediatria 3/2000, s. 35-36
Paweł Pawlak, Hanna Grochulska-Cerska, Andrzej Chilarski
Ocena kleju tkankowego Dermabond w zaopatrywaniu ran u dzieci
The evaluation of tissue adhesive (Dermabond) in the wounds´ management in children
z Kliniki Chirurgii Dziecięcej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Andrzej Chilarski
Streszczenie
The authors present the review of literature and their own experience on the application of octylcyanoacrylate (Dermabond) in the management of wounds in children.



Kliniczne zastosowanie klejów tkankowych cjanoakrylowych datuje się od lat pięćdziesiątych, kiedy to wprowadzono do lecznictwa metyl-2 i etyl-2 cjanoakrylaty, które szybko polimeryzowały i szybko spajały klejone struktury, były jednak stosunkowo toksyczne (5).
Kolejnym klejem z tej rodziny był N-butylocjanoakrylat szeroko stosowany w lecznictwie, zarówno do zamykania ran, jak i sklejania elementów kostnych, a nawet tamowania krwawienia z narządów miąższowych (1, 3, 5).
Preparat ten znany był także w Polsce pod nawą „Chirurkol” (Polfa). Jego miejscowa toksyczność, związana z wydzielaniem się formaldehydu w trakcie polimeryzacji, jakkolwiek niewielka, wzrastała jednak w tkankach bogato unaczynionych.
Nowsza pochodna octylocjanoakrylat cechuje się jeszcze większym poziomem bezpieczeństwa.
Związek ten: 2 octyl-cjanoakrylat (Dermabond, Johnson and Johnson) stosowany w postaci powierzchniowego kleju na skórę z założenia nie wchodzi w kontakt z tkankami głębiej położonymi (2, 4).
Materiał i metody
W latach 1998-1999 w Klinice Chirurgii Dziecięcej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki zaopatrzono ranę powłok przy pomocy kleju Dermabond u 46 dzieci:
– U 27 spośród nich (60%) były to rany pooperacyjne w okolicy pachwinowej po operacji przepukliny pachwinowej, operacyjnym sprowadzeniu jądra do moszny, usuwaniu drobnych zmian skórnych.
– U 19 dzieci rany były następstwem urazu (umiejscowienie: głowa, twarz). Warunkiem zakwalifikowania rany pourazowej do zaopatrzenia klejem Dermabond był jej linijny charakter, równy przebieg, żywotne brzegi.
Wiek leczonych dzieci: 6 miesięcy – 14 lat (średnio 7,5 roku).
Długość rany zarówno chirurgicznej, jak i pourazowej wahała się od 3 do 5 cm.
Opracowanie rany zakwalifikowanej do powierzchniowej aplikacji kleju Dermabond:
1. Toaleta (w przypadku rany pourazowej).
2. Dokładna hemostaza.
3. Zeszycie tkanki podskórnej.
4. Pokrycie płynnym klejem z aplikatorem powierzchni skóry wzdłuż i wokół rany przy starannej adaptacji jej brzegów.
5. Oczekiwanie na polimeryzację warstwy kleju (kilkanaście, kilkadziesiąt sekund).
6. Rezultat procedury: wysuszona, przezroczysta warstwa kleju pokrywała ranę i jej najbliższą okolicę paskiem szerokości 2-3 cm.
Przebieg gojenia rany kontrolowano w 3, 10 i 15 dobie po zabiegu.
Wszystkich pacjentów, u których zastosowano klej Dermabond zaproszono do kontrolnego badania w 6 miesięcy później.
Zgłosiło się 22 dzieci.
Wyniki
U żadnego spośród 46 dzieci poddanych zabiegowi zaopatrzenia rany (pooperacyjnej lub pourazowej) klejem nie stwierdzono nacieku zapalnego w ranie, wysięku surowiczego lub ropnego ani żadnych innych powikłań.
Prawidłowe gojenie się rany stwierdzono we wszystkich fazach tego procesu: podczas badania kontrolnego w 3, 10 i 15 dobie.
We wszystkich przypadkach rany zagoiły się przez rychłozrost.
Warstwa kleju złuszczała się samoistnie począwszy od 8-10 doby.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

24

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

59

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

119

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 28 zł
Piśmiennictwo
1. Doraiswamy N.V. et al.: Which tissue adhesive for wounds? XLV Annual Intern Congress of BAPS, Bristol, England 1998, P16 (abstract). 2. Maw J.L. et al.: A prospective comparison of octylcyanoacrylate tissue adhesive and suture for closure of head and neck incision. J. Otolaryng., 1997, 26:26-30. 3. Singer A.J. et al.: Evaluation and management of traumatic lacerations. N. Engl. J. Med. 1997, 337:1142-1148. 4. Singer A.J. et al.: Prospective, randomized, controlled trial of tissue adhesive (2 octylcyanoacrylate) v. s. standard wound closure techniques for laceration repair. Acad. Emerg. Med. 1998, 5:94-99. 5. Traff A.T.: Cyanoacrylate tissue adhesive. JAMA 1997, 277:1559-1560.
Nowa Pediatria 3/2000
Strona internetowa czasopisma Nowa Pediatria